Stanisław Zbigniew Młochowski

Letni odpoczynek w ogródku u Jacka Radom 26-05-2007	Z moją kochaną żoną 11-05-2008

Stanisław Zbigniew Młochowski syn Lucjana Tymoteusza i Kazimiery Pelagii z domu Zajda urodzony w Łubnicach koło Połańca w 1937 roku.
O sobie. Ukończyłem Liceum Ogólnokształcące w Staszowie w 1954 r. i rozpocząłem pracę w Rejonie Energetycznym w Busku Zdroju. Służbę wojskową odbyłem w lotnictwie w latach 1955 do 1957. Uczyłem się pilotażu w Oficerskiej Szkole Lotniczej w Radomiu na samolotach Junak 3 - na lotnisku w Przasnyszu i Jak 11 na lotnisku Glinik w Tomaszowie Mazowieckim. Po wojsku ukończyłem Państwową Szkołę Techniczną Ministerstwa Komunikacji w Warszawie w 1960 r. i rozpocząłem pracę zawodową. Ożeniłem się z Barbarą Urbańską 14 kwietnia 1960 roku w Tomaszowie Mazowieckim. Mamy troje dzieci: dwóch synów i córkę. Pracowałem w cukrowniach Dobrzelin i Leśmierz, w Kopalni Siarki w Grzybowie, w Elektrowni Połaniec i w Elektrociepłowni Radom, gdzie już pracowałem do emerytury. Po przepracowaniu 40 lat odszedłem na emeryturę od 1 września 1997 roku. Mieszkamy z żoną w Radomiu i cieszymy się dziećmi i wnukami, a wnuków mamy ósemkę.

30-07-2007 przeszedłem operację wszczepienia baypassów w Radomiu w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym na Józefowie.

Jubileusz Złotych Godów obchodziliśmy w naszym mieszkaniu w Radomiu 17-04-2010 w rodzinnym gronie z prawie wszystkimi dziećmi i wnukami. Jubileusz wypadł w okresie żałoby narodowej po tragicznej śmierci pary prezydenckiej Lecha i Marii Kaczyńskich w dniu 10-04-2010 o godzinie 8:46 czasu polskiego, w katastrofie samolotu przydenckiego podczas podchodzenia do lądowania w Smoleńsku w Rosji. Zginęli wszyscy pasażerowie i załoga razem 96 osób. Żałoba została ogłoszona na okres od 10 do 18-04-2010 do północy. Na rodzinnym spotkaniu nie było naszego zięcia Erkana, który 11-go kwietnia poleciał do Turcji na kilka dni odwiedzić rodzinę i nie mógł wrócić na jubileusz, bo przestrzeń powietrzna nad Polską została zamknięta z powodu chmury pyłu wulkanicznego nad Europą po wybuchu wulkanu na Islandii. Nie było też naszego kochanego wnuczka Gerarda, który w ramach wymiany studenckiej studiuje na Węgrzech i kochanego wnuczka Andrzeja, który miał wypadek w szkole i trafił w piątek 16-go na obserwację do szpitala. Była natomiast koleżanka naszego najstarszego wnuczka Edgara, Finka, która z powodu tejże chmury pyłu wulkanicznego nad Finlandią nie mogła wrócić w planowanym terminie do Finlandii do domu. Obecna na naszej uroczystości młodzież przed godziną 18-tą przeniosła się na kolejną imprezę z okazji 18-tych urodzin kolejnego kochanego wnuczka Bernarda. Już czworo wnuczków jest pełnoletnich. Starzeją się dzieci, a my się trzymamy jak na zdjęciu poniżej.